7 Mart 2010 Pazar

Aylardır her şey yolunda gidiyor ve bu beni çok rahatsız ediyor...

Aylardır her şey yolunda gidiyor ve bu beni çok rahatsız ediyor. Çünkü bu yüzden hiçbir şey yazamıyorum! Okkalı bir huzursuzluk ya da ciddi derecede bir aydınlanma olmadan (burada kimyasal maddelerle haşır neşir olmadan ışığı görebilmek önemli) ya da yeni günahlar işlemeden olmuyor bu iş. Kalemler eskisi gibi tutkuyla, mücadeleyle değmiyor parmaklarıma ve zihnim karman çorman bir halde. Eskiden gözlerimi kapattığımda güzel göğüsler, havai fişekler, zamanın ötesinde bir kır evi ya da en kötüsü içi sahte bir sevgiyle doldurulmayı bekleyen bir vazo falan görürdüm karanlıkta. Artık gözlerimi kapattığım an uyuyakalıyorum! Aslında yazacak çok şey birikti bu aylar içinde ama nereden başlamalı… Geçen gün farklı denilebilecek bir deneyim yaşadım. Onu bile nasıl kelimeleri toparlayıp da kağıda resmedebileceğimi bilemedim. Ve karar verdim ki yazamamayı yazacağım.