Yeni Kitabın Arka Kapak Yazısı

Yazmış olduğum yeni kitabı bitirdim: Biraz var oluşçu, biraz gerçekçi. Sanırım sonbahar başında yayınlanacak, daha uzun sürmesine izin vermeyeceğim... Biraz hüzünlü ve sert bir tarzı var, muhtemelen gene yerden yere vurulacak, ahlaksızlıkla, vatan hainliğiyle, obsesiflikle ya da başarısızlıkla suçlanacağım. - Yazan insan diğerlerine göre biraz daha kirli değil midir her zaman? - Ama tek umurumda olan şey yazı benim için. Ve bunu size sunmak istedim. Bizim bir kavgamız var...

Kitap, ilk cümlesinden itibaren toplumsallaşmış ya da toplumsallaşamamış insanın sahip olabileceği kimlikleri sorgular ve ironik bir biçimde “serseri” ruhlu bir genç tarafından, yirmi birinci yüzyılın “modern” insanına ve hayatına eleştirel bir bakış getirir. Henüz on dokuz yaşındaki bir gencin var oluşunu keşfetme ve hakikat arayışındaki yolculuğunda edindiği gözlem ve yorumlar, kitabı üç bölümden oluşan psikolojik bir deneme-roman haline getirir; yazar, bir şeyler anlatırken aynı zamanda bir şeyler söylemeyi de arzular. Yıllarca yalnız yaşamasına izin verildiğinden dolayı içinde oluşan intikam ve şiddet duygusu yüzünden ise kitabın sonlarına doğru artık ufak ufak delirmeye başlar; okur bu sonlarla beraber yazarın bilinci ile kendi sorgusu arasında gidip gelir. Kitabı bitirdiğinizde ise yazarın deyimiyle “kendinizi gerçekleştirmek için” yazarı öldürmüş olursunuz.